۱ اسفند ۱۳۸۷

اگر در فصل زمستان در بازی فوتبال یک نفر با توپ پلاستیکی محکم به صورت شما ضربه بزند، شما اصطلاحاً "چرزیده" شده‌‌‌‌اید. بعضی موقع‌ها وقتی طرف مقابل توپ را به صورت شما می‌زند بلافاصله می‌پرسد؛ چرزید؟ این کار باعث می‌شود که شما بیشتر عصبانی بشوید. زیرا در عین چرزیده شدن بار سنگین خود کلمه‌ی چرزیدن را هم تحمل می‌کنید و مسلماً طرف مقابل هم بیش از پیش لذت می‌برد. معمولاً کسی که چرزیده شده است در صدد تلافی بر‌می‌آید و فقط سعی می‌کند که توپ را به طرف صورت بازیکن حریف هدایت کند. بعد از آن بلافاصله سوالی را مطرح می کند؛ چرزید؟ در این بازی‌ها هدف همیشگی به دست فراموشی سپرده می‌شود و کسی در پی گل‌زدن نیست. هدف اول چرزاندن بیشتر و چرزیده شدن کمتر است. یک نفر شما را سه بار در طول بازی چرزانده و شما تا به حال موفق به چرزاندنش نشده‌اید. یک موقعیت تک‌به‌تک به دست می‌آوردید و فرد مورد نظر در دروازه ایستاده است. او طبق هدف اول از دروازه خارج می‌شود و دروازه را برای شما خالی می‌کند. باز طبق هدف اول شما زدن توپ به صورت فرد مورد نظر را به باز‌کردن دروازه‌ی خالی ترجیح می‌دهید. توپ را به صورت او می‌کوبید و بی‌درنگ می‌پرسید؛ چرزید؟ اگر سوال را مطرح نکنید کارتان نیمه‌کاره مانده و ارزش واقعی خود را از دست می‌دهد. حتی می توانید روی سوال خود تاکید بیشتری کنید. «چرزید یا نه؟ اگر نچرزیده بگو تا دوباره بزنم» . پاره‌ای اوقات اگر یک نفر بیش از سایر بازیکن‌ها دیگران را چرزانده باشد، گروه‌هایی خود‌جوش در بین بازیکن‌ها به وجود می‌آیند که با هدف چرزاندن شخص مورد نظر هم‌ ‌پیمان می‌شوند. ممکن است اعضای این ائتلاف از یک تیم نباشند که معمولاً هم اینگونه است. بنابراین در این حالت بحث گل‌فنی‌ها خود به خود منتفی می‌شود. بازی بدون حضور دروازه‌ها ادامه می‌یابد...

ما انسان های سالمی هستیم.