قلا

توانایی تکان دادن گوش آرزوی هر نوجوانی بود. نوجوان گوشش را تکان می‌داد و تعجب طرف مقابل را می‌دید و از آن لذت می‌برد. در پسر‌ها کسانی که از قافله‌ی تکان‌دهندگان گوش عقب می‌ماندند چاره‌ای جز پذیرایی شکست و تعجب‌کردن از حرکت طرف مقابل نداشتند. اما در دختر‌ها وضع فرق می‌کرد. در آنجا رفته‌رفته برخی به این فکر افتادند که به بهانه‌ی‌های واهی نظیر دست و پاگیر بودن مقنعه آن را با دست عقب بزنند و بعد با کمک گرفتن نا‌ محسوس از انگشت، گوش خود را تکان دهند. طرف مقابل تکان خوردن گوش را می‌دید و بی‌خبر از همه‌جا شروع به تعجب می‌کرد. قافل از این واقعیت که گوش به وسیله‌ی انگشت شخص حرکت می‌کند و تعجب کاملاً بی‌مورد است.