قلا

شیر آب، پشت چند تا میله ساخته شده بود. ولی فقط همین نبود. شیر آب طوری تعبیه شده بود که از دور که نگاش می کردی فکر می کردی میتونی ازش آب بخوری ولی وقتی جلو می رفتی با اون میله ها برخورد می کردی. ولی فقط همین نبود. شیر آب طوری تعبیه شده بود که وقتی دستت رو از پشت میله ها جلو می بردی که آب کف دستت جمع بشه، سریع نا امیدت نمی کرد. یعنی می تونستی یکم آب کف دستت جمع کنی ولی موقع برگردوندن دستت از لابلای میله ها واز طرف دیگرکشیده شدن دستت رو سیمانی که پایینش بود، تمام آب بدون کم و کاست از دستت خارج می شد و بدون اغراق دستت هنگام خروج، از موقع ورود به میله ها هم خشک تر می شد. ولی کار در همین جا تمام نمی شد. از کشییده شدن دستت روی اون سیمان ها، زخمی پشت دستت ایجاد می شد که هم زخم جسمی بود و هم زخم روحی..
( ایران سال 1387)